dots-menu
×

Home  »  The Oxford Book of Latin Verse  »  Death has no Terror

Heathcote William Garrod, comp. (1878–1960). The Oxford Book of Latin Verse. 1912.

Seneca, the younger c.3 B.C.–A.D. 65

Death has no Terror

VERVM est an timidos fabula decipit

umbras corporibus uiuere conditis,

cum coniunx oculis imposuit manum

supremusque dies solibus obstitit

et tristis cineres urna cohercuit?

non prodest animam tradere funeri,

sed restat miseris uiuere longius?

an toti morimur nullaque pars manet

nostri, cum profugo spiritus halitu

immixtus nebulis cessit in aera

et nudum tetigit subdita fax latus?

Quicquid sol oriens, quicquid et occidens

nouit, caeruleis Oceanus fretis

quicquid bis ueniens et fugiens lauat,

aetas Pegaseo corripiet gradu.

quo bis sena uolant sidera turbine,

quo cursu properat uoluere saecula

astrorum dominus, quo properat modo

obliquis Hecate currere flexibus:

hoc omnes petimus fata nec amplius,

iuratos superis qui tetigit lacus,

usquam est; ut calidis fumus ab ignibus

uanescit, spatium per breue sordidus,

ut nubis, grauidas quas modo uidimus,

arctoi Boreae dissicit impetus:

sic hic, quo regimur, spiritus effluet.

post mortem nihil est ipsaque mors nihil,

uelocis spatii meta nouissima;

spem ponant auidi, solliciti metum:

tempus nos auidum deuorat et chaos.

mors indiuidua est, noxia corpori

nec parcens animae: Taenara et aspero

regnum sub domino limen et obsidens

custos non facili Cerberus ostio

rumores uacui uerbaque inania

et par sollicito fabula somnio.

quaeris quo iaceas post obitum loco?

quo non nata iacent.