|
HAVSERAT insolitos promissae uirginis ignis | |
Augustus primoque rudis flagrauerat aestu; | |
nec nouus unde calor nec quid suspiria uellent, | |
nouerat incipiens et adhuc ignarus amandi. | |
non illi uenator equus, non spicula curae, | 5 |
non iaculum torquere libet; mens omnis aberrat | |
in uulnus quod fixit Amor. quam saepe medullis | |
erupit gemitus! quotiens incanduit ore | |
confessus secreta rubor nomenque beatum | |
iniussae scripsere manus! Iam munera nuptae | 10 |
praeparat, et pulcros, Mariae sed luce minores, | |
eligit ornatus, quidquid uenerabilis olim | |
Liuia diuorumque nurus gessere superbae. | |
incusat spes aegra moras longique uidentur | |
stare dies segnemque rotam non flectere Phoebe. | 15 |
Scyria sic tenerum uirgo flammabat Achillem | |
fraudis adhuc expers bellatricisque docebat | |
ducere fila manus et, mox quos horruit Ide, | |
Thessalicos roseo nectebat pollice crinis. | |
haec etiam queritur secum: quonam usque uerendus | 20 |
cunctatur mea uota socer? quid iungere differt | |
quam pepigit, castasque preces implere recusat? | |
non ego luxuriem regum moremque secutus | |
quaesiui uultum thalamis, ut nuntia formae | |
lena per innumeros iret pictura penatis, | 25 |
nec uariis dubium thalamis laturus amorem | |
ardua commisi falsae conubia cerae. | |
non rapio praeceps alienae foedera taedae, | |
sed quae sponsa mihi pridem patrisque relicta | |
mandatis uno materni sanguinis ortu | 30 |
communem partitur auum. fastidia supplex | |
deposui gessique procum; de limine sacro | |
oratum misi proceres, qui proxima nobis | |
iura tenent. fateor, Stilicho, non parua poposci, | |
sed certe mereor princeps hoc principe natus, | 35 |
qui sibi te generum fraterna prole reuinxit, | |
cui Mariam debes. faenus mihi solue paternum, | |
redde suos aulae. mater fortasse rogari | |
mollior. o patrui germen, cui nominis heres | |
successi, sublime decus torrentis Hiberi, | 40 |
stirpe soror, pietate parens, tibi creditus infans | |
inque tuo creui gremio partuque remoto | |
tu potius Flacilla mihi. quid diuidis ergo | |
pignora? quid iuueni natam non reddis alumno? | |
optatusne dies aderit? dabiturne iugalis | 45 |
nox umquam? | |
tali solatur uulnera questu. | |
risit Amor placidaeque uolat trans aequora matri | |
nuntius et totas iactantior explicat alas. | |
mons latus Ionium Cypri praeruptus obumbrat, | 50 |
inuius humano gressu, Phariumque cubile | |
Proteos et septem despectat cornua Nili. | |
hunc neque canentes audent uestire pruinae | |
nec uenti pulsare, timent hunc laedere nimbi; | |
Luxuriae Venerique uacat. pars acrior anni | 55 |
exsulat; aeterni patet indulgentia ueris. | |
in campum se fundit apex; hunc aurea saepes | |
circuit et fuluo defendit prata metallo. | |
Mulciber, ut perhibent, his oscula coniugis emit | |
moenibus et talis uxorius obtulit arces. | 60 |
intus rura micant, manibus quae subdita nullis | |
perpetuum florent, Zephyro contenta colono, | |
umbrosumque nemus, quo non admittitur ales, | |
ni probet ante suos diua sub iudice cantus: | |
quae placuit, fruitur ramis; quae uicta, recedit. | 65 |
uiuunt in Venerem frondes omnisque uicissim | |
felix arbor amat; nutant ad mutua palmae | |
foedera, populeo suspirat populus ictu | |
et platani platanis alnoque adsibilat alnus. | |
labuntur gemini fontes, hic dulcis, amarus | 70 |
alter et infusis corrumpens mella uenenis, | |
unde Cupidineas armari fama sagittas. | |
mille pharetrati ludunt in margine fratres, | |
ore pares, aeuo similes, gens mollis Amorum. | |
hos Nymphae pariunt, illum Venus aurea solum | 75 |
edidit. ille deos caelumque et sidera cornu | |
temperat et summos dignatur figere reges; | |
hi plebem feriunt. nec cetera numina desunt. | |
hic habitat nullo constricta Licentia nodo | |
et flecti faciles Irae uinoque madentes | 80 |
Excubiae Lacrimaeque rudes et gratus amantum | |
Pallor et in primis titubans Audacia furtis | |
iucundique Metus et non secura Voluptas; | |
et lasciua uolant leuibus Periuria uentis. | |
quos inter petulans alta ceruice Iuuentas | 85 |
excludit Senium luco procul. | |
atria diuae | |
permutant radios siluaque obstante uirescunt. | |
Lemnius haec etiam gemmis exstruxit et auro | |
admiscens artem pretio trabibusque smaragdi | 90 |
supposuit caesas hyacinthi rupe columnas. | |
beryllo paries et iaspide lubrica surgunt | |
limina despectusque solo calcatur achates. | |
in medio glaebis redolentibus area diues | |
praebet odoratas messis; hic mitis amomi, | 95 |
hic casiae matura seges, Panchaeaque turgent | |
cinnama, nec sicco frondescunt uimina costo | |
tardaque sudanti prorepunt balsama riuo. | |
quo postquam delapsus Amor longasque peregit | |
penna uias, alacer passuque superbior intrat. | 100 |
caesariem tunc forte Venus subnixa corusco | |
fingebat solio. dextra laeuaque sorores | |
stabant Idaliae: largos haec nectaris imbris | |
irrigat, haec morsu numerosi dentis eburno | |
multifidum discrimen arat; sed tertia retro | 105 |
dat uarios nexu nec iusto diuidit orbis | |
ordine neglectam partem studiosa relinquens: | |
plus error decuit. speculi nec uultus egebat | |
iudicio; similis tecto monstratur in omni | |
et rapitur, quocumque uidet, dum singula cernit | 110 |
seque probat. nati uenientis conspicit umbram | |
ambrosioque sinu puerum complexa ferocem | |
quid tantum gauisus? ait; quae proelia sudas, | |
improbe? quis iacuit telis? iterumne Tonantem | |
inter Sidonias cogis mugire iuuencas? | 115 |
an Titana domas? an pastoralia Lunam | |
rursus in antra uocas? durum magnumque uideris | |
debellasse deum. | |
suspensus in oscula matris | |
ille refert: Laetare, parens; inmane tropaeum | 120 |
rettulimus, nostrum iam sensit Honorius arcum. | |
scis Mariam patremque ducem, qui cuspide Gallos | |
Italiumque fouet, nec te praeclara Serenae | |
fama latet. propera; regalibus adnue uotis: | |
iunge toros. | 125 |
gremio natum Cytherea remouit | |
et crinis festina ligat peplumque fluentem | |
adleuat et blando spirantem numine ceston | |
cingitur, impulsos pluuiis quo mitigat amnis, | |
quo mare, quo uentos irataque fulmina soluit. | 130 |
ut stetit ad litus, paruos adfatur alumnos: | |
heus! quis erit, pueri, uitreas qui lapsus in undas | |
huc rapidum Tritona uocet, quo uecta per altum | |
deferar? haud umquam tanto mihi uenerit usu. | |
sacri, quos petimus, thalami. pernicius omnes | 135 |
quaerite, seu concha Libycum circumsonat aequor, | |
Aegaeas seu frangit aquas. quicumque repertum | |
duxerit, aurata donabitur ille pharetra. | |
dixerat et sparsi diuisa plebe feruntur | |
exploratores pelagi. sub fluctibus ibat | 140 |
Carpathiis Triton obluctantemque petebat | |
Cymothoen. timet illa ferum seseque sequenti | |
subripit et duris elabitur uda lacertis. | |
heus, inquit speculatus Amor, non uestra sub imis | |
furta tegi potuere uadis. accingere nostram | 145 |
uecturus dominam: pretium non uile laboris | |
Cymothoen facilem, quae nunc detrectat, habebis. | |
hac mercede ueni. | |
prorupit gurgite toruus | |
semifer; undosi uerrebant bracchia crines; | 150 |
hispida tendebant bifido uestigia cornu, | |
qua pistrix commissa uiro. ter pectora mouit; | |
iam quarto Paphias tractu sulcabat harenas. | |
umbratura deam retro sinuatur in arcum | |
belua; tum uiuo squalentia murice terga | 155 |
purpureis mollita toris: hoc nauigat antro | |
fulta Venus; niueae delibant aequora plantae. | |
prosequitur uolucer late comitatus Amorum | |
tranquillumque choris quatitur mare. serta per omnem | |
Neptuni dispersa domum Cadmeia ludit | 160 |
Leucothoe, frenatque rosis delphina Palaemon; | |
alternas uiolis Nereus interserit algas; | |
canitiem Glaucus ligat inmortalibus herbis. | |
nec non et uariis uectae Nereides ibant | |
audito rumore feris (hanc pisce soluto | 165 |
subleuat Oceani monstrum Tartesia tigris; | |
hanc timor Aegaei rupturus fronte carinas | |
trux aries; haec caeruleae suspensa leaenae | |
innatat; haec uiridem trahitur complexa iuuencum), | |
certatimque nouis onerant conubia donis. | 170 |
cingula Cymothoe, rarum Galatea monile | |
et grauibus Psamathe bacis diadema ferebat | |
intextum, Rubro quas legerat ipsa profundo. | |
mergit se subito uellitque corallia Doto; | |
uimen erat dum stagna subit; processerat undis: | 175 |
gemma fuit. | |
nudae Venerem cinxere cateruae | |
plaudentesque simul tali cum uoce sequuntur: | |
hos Mariae cultus, haec munera nostra precamur | |
reginae regina feras. dic talia numquam | 180 |
promeruisse Thetin nec cum soror Amphitrite | |
nostro nupta Ioui. deuotum sentiat aequor, | |
agnoscat famulum uirgo Stilichonia pontum. | |
uictricis nos saepe ratis classemque paternam | |
ueximus, attritis cum tenderet ultor Achiuis. | 185 |
iam Ligurum terris spumantia pectora Triton | |
adpulerat lassosque fretis extenderat orbis. | |
continuo sublime uolans ad moenia Gallis | |
condita, lanigeri suis ostentantia pellem, | |
peruenit. aduentu Veneris pulsata recedunt | 190 |
nubila, clarescunt puris Aquilonibus Alpes. | |
laetaturque tamen; Mauortia signa rubescunt | |
floribus et subitis animantur frondibus hastae. | |
illa suum dictis adfatur talibus agmen: | |
Gradiuum, nostri comites, arcete parumper, | 195 |
ut soli uacet aula mihi. procul igneus horror | |
thoracum, gladiosque tegat uagina minacis. | |
stent bellatrices aquilae saeuique dracones; | |
fas sit castra meis hodie succumbere signis. | |
tibia pro lituis et pro clangore tubarum | 200 |
molle lyrae festumque canant. epulentur ad ipsas | |
excubias; mediis spirent crateres in armis. | |
laxet terribilis maiestas regia fastus | |
et sociam plebem non indignata potestas | |
confundat turbae proceres. soluantur habenis | 205 |
gaudia nec leges pudeat ridere seueras. | |
tu festas, Hymenaee, facis, tu, Gratia, flores | |
elige, tu geminas, Concordia, necte coronas. | |
uos, pennata cohors, quo quemque uocauerit usus, | |
diuisa properate manu, neu marceat ulla | 210 |
segnities: alii funalibus ordine ductis | |
plurima uenturae suspendite lumina nocti; | |
hi nostra nitidos postis obducere myrto | |
contendant; pars nectareis adspergite tecta | |
roribus et flamma lucos adolete Sabaeos; | 215 |
pars infecta croco uelamina lutea Serum | |
pandite Sidoniasque solo praesternite uestis. | |
ast alii thalamum docto componite textu; | |
stamine gemmato picturatisque columnis | |
aedificetur apex, qualem non Lydia diues | 220 |
erexit Pelopi nec quem struxere Lyaeo | |
Indorum spoliis et opaco palmite Bacchae. | |
illic exuuias omnis cumulate parentum: | |
quidquid auus senior Mauro uel Saxone uictis, | |
quidquid ab innumeris socio Stilichone tremendus | 225 |
quaesiuit genitor bellis, quodcumque Gelonus | |
Armeniusue dedit; quantum crinita sagittis | |
attulit extremo Meroe circumflua Nilo; | |
misit Achaemenio quidquid de Tigride Medus, | |
cum supplex emeret Romanam Parthia pacem. | 230 |
nobilibus gazis opibusque cubilia surgant | |
barbaricis; omnes thalamo conferte triumphos. | |
sic ait et sponsae petit improuisa penatis. | |
illa autem secura tori taedasque parari | |
nescia diuinae fruitur sermone parentis | 235 |
maternosque bibit mores exemplaque discit | |
prisca pudicitiae, Latios nec uoluere libros | |
desinit aut Graios, ipsa genetrice magistra, | |
Maeonius quaecumque senex aut Thracius Orpheus | |
aut Mytilenaeo modulatur pectine Sappho | 240 |
(sic Triuiam Latona monet; sic mitis in antro | |
Mnemosyne docili tradit praecepta Thaliae): | |
cum procul augeri nitor et iucundior aer | |
attonitam lustrare domum fundique comarum | |
gratus odor. mox uera fides numenque refulsit. | 245 |
cunctatur stupefacta Venus; nunc ora puellae | |
flammea, nunc niueo miratur uertice matrem. | |
haec modo crescenti, plenae par altera lunae: | |
adsurgit ceu forte minor sub matre uirenti | |
laurus et ingentis ramos olimque futuras | 250 |
promittit iam parua comas; uel flore sub uno | |
ceu geminae Paestana rosae per iugera regnant: | |
haec largo matura die saturataque uernis | |
roribus indulget spatio; latet altera nodo | |
nec teneris audet foliis admittere soles. | 255 |
adstitit et blande Mariam Cytherea salutat: | |
salue sidereae proles augusta Serenae, | |
magnorum suboles regum parituraque reges: | |
te propter Paphias sedis Cyprumque reliqui, | |
te propter libuit tantos explere labores | 260 |
et tantum transnare maris, ne uilior ultra | |
priuatos paterere lares neu tempore longo | |
dilatos iuuenis nutriret Honorius ignis. | |
accipe fortunam generis, diadema resume, | |
quod tribuas natis, et in haec penetralia rursus, | 265 |
unde parens progressa, redi. fac nulla subesse | |
uincula cognatae: quamuis aliena fuisses | |
principibus, regnum poteras hoc ore mereri. | |
quae propior sceptris facies? qui dignior aula | |
uultus erat? non labra rosae, non colla pruinae, | 270 |
non crinis aequant uiolae, non lumina flammae. | |
quam iuncti leuiter sese discrimine confert | |
umbra supercilii! miscet quam iusta pudorem | |
temperies nimio nec sanguine candor abundat! | |
Aurorae uincis digitos umerosque Dianae; | 275 |
ipsam iam superas matrem. si Bacchus amator | |
dotali potuit caelum signare corona, | |
cur nullis uirgo redimitur pulcrior astris? | |
iam tibi molitur stellantia serta Bootes | |
inque decus Mariae iam sidera parturit aether. | 280 |
o digno nectenda uiro tantique per orbem | |
consors imperii! iam te uenerabitur Hister; | |
nomen adorabunt Thulani; Rhenus et Albis | |
seruiet; in medios ibis regina Sygambros. | |
quid numerem gentis Atlanteosque recessus | 285 |
oceani? toto pariter donabere mundo. | |
dixit et ornatus, dederant quos nuper ouantes | |
Nereides, collo membrisque micantibus aptat. | |
ipsa caput distinguit acu, substringit amictus; | |
flammea uirgineis accommodat ipsa capillis. | 290 |
ante fores iam pompa sonat, pilentaque sacra | |
praeradiant ductura nurum. calet obuius ire | |
iam princeps tardumque cupit discedere solem: | |
nobilis haud aliter sonipes, quem primus amoris | |
sollicitauit odor, tumidus quatiensque decoras | 295 |
curuata ceruice iubas Pharsalia rura | |
peruolat et notos hinnitu flagitat amnis | |
naribus accensis; mulcet fecunda magistros | |
spes gregis et pulcro gaudent armenta marito. | |
candidus interea positis exercitus armis | 300 |
exsultat socerum circa; nec signifer ullus | |
nec miles pluuiae flores dispergere ritu | |
cessat purpureoque ducem perfundere nimbo. | |
haec quoque uelati lauro myrtoque canebant: | |
diue parens, seu te complectitur axis Olympi, | 305 |
seu premis Elysias, animarum praemia, uallis, | |
en promissa tibi Stilicho iam uota peregit; | |
iam gratae rediere uices; cunabula pensat; | |
acceptum reddit thalamum, natoque reponit | |
quod dederat genitor. numquam te, sancte, pigebit | 310 |
iudicii nec te pietas suprema fefellit. | |
dignus cui leges, dignus cui pignora tanti | |
principis et rerum commendarentur habenae. | |
dicere possemus quae proelia gesta sub Haemo | |
quaeque cruentarint fumantem Strymona pugnae, | 315 |
quam notus clipeo, quanta ui fulminet hastam, | |
ni prohiberet Hymen. quae tempestiua relatu, | |
nunc canimus. quis consilio, quis iuris et aequi | |
nosse modum melior? quod semper dissilit, in te | |
conuenit, ingenio robur, prudentia marti. | 320 |
fronte quis aequali? quem sic Romana decerent | |
culmina? sufficerent tantis quae pectora curis? | |
stes licet in populo, clamet quicumque uidebit: | |
hic est, hic Stilicho! sic se testatur et offert | |
celsa potestatis species, non uoce feroci, | 325 |
non alto simulata gradu, non improba gestu. | |
affectant alii quidquid fingique laborant, | |
hoc donat natura tibi. pudor emicat una | |
formosusque rigor uultusque auctura uerendos | |
canities festina uenit. cum sorte remota | 330 |
contingat senio grauitas uiresque iuuentae, | |
utraque te cingit propriis insignibus aetas. | |
ornatur Fortuna uiro. non ulla nocendi | |
tela nec infecti iugulis ciuilibus enses. | |
non odium terrore moues nec frena resoluit | 335 |
gratia; diligimus pariter pariterque timemus. | |
ipse metus te noster amat, iustissime legum | |
arbiter, egregiae pacis fidissime custos, | |
optime ductorum, fortunatissime patrum. | |
plus iam, plus domino cuncti debere fatemur, | 340 |
quod gener est, inuicte, tuus. uincire corona; | |
insere te nostris contempto iure choreis. | |
sic puer Eucherius superet uirtute parentem; | |
aurea sic uideat similis Thermantia taedas; | |
sic uterus crescat Mariae; sic natus in ostro | 345 |
paruus Honoriades genibus considat auitis. | |
|